Επιστολή Γεωργιάδη Ανέστη 12.01.08

Ο απολογισμός ενός παρατηρητή…

Σχετικά με το δημοτικό συμβούλιο που παρακολουθήσαμε την 11/05/2008, ειλικρινά κάθισα και άκουσα με προσοχή όλους όσους πήραν το λόγο. Αυτό που κατάλαβα, ήταν πως ουσιαστικά, δεν βγήκε απολύτως τίποτα, σε σχέση με το κείμενο που υπογράψαμε και ήταν η αιτία να γίνει το χθεσινό συμβούλιο. Εμείς ζητήσαμε να οργανώσει ο δήμος μια ενημέρωση με ανθρώπους που έχουν τη γνώση πάνω σε αυτά τα θέματα, επιστήμονες που ασχολούνται με περιβαλλοντικά θέματα, αντιπροσώπους από τη ΔΕΗ, για να μας ενημερώσουν για τα σχέδια τους, σχετικά με το Μαυροδένδρι. Εμείς μαζευτήκαμε εικοσιπέντε άνθρωποι, περιβαλλοντικά αναλφάβητοι, μη έχων τη γνώση σε οποιοδήποτε θέμα που αφορά τη ΔΕΗ και τη λειτουργία των ορυχείων, όλοι μίλησαν σαν εμπειροτέχνες μιας και τόσα χρόνια δουλεύουν στη ΔΕΗ, βλέπουν, ακούν, αναπνέουν. Κανείς όμως δεν μίλησε με επιστημονικές τεκμηριώσεις, απόψεις, προτάσεις. Η δημοτική αρχή, έκανε ανφορά σε αυτούς που υπέγραψαν το κείμενο και δεν ήταν παρόντες, είχε δίκιο ως ένα βαθμό, αναλογιστικέ όμως, ότι ίσως φέρει ευθύνη η ίδια που δεν ήταν παρών όλοι οι κάτοικοι Μαυροδενδρίου; Καθώς δεν έχει γίνει ποτέ ενημέρωση για το θέμα ‘ποιότητα ζωής στο Μαυροδένδρι’. Αυτό ήταν και ένα από τα προβλήματα που κλήθηκε χθες το δημοτικό συμβούλιο να λύσει. Ο κόσμος έχει πλήρη άγνοια επί του θέματος, δεν ξέρει τι γίνεται μέσα στο σπίτι του, τι αναπνέει σε καθημερινή βάση ο ίδιος και τα παιδιά του, αν αυτά γίνουν γνωστά και αναφερθούν από σοβαρούς επιστήμονες, αν γίνει μια συνάντηση, λυθούν απορίες σε μια συζήτηση μεταξύ επιστημόνων και κατοίκων, τότε ο κόσμος θα κινητοποιηθεί και στις συναντήσεις αυτού του είδους πλέον θα είναι παρών όλοι οι κάτοικοι και όχι δέκα ρομαντικοί νέοι χωρίς προτάσεις. Και θα επαναλάβω ότι γι’ αυτό μαζευτήκαμε την 11/05/2008, να ενημερωθούμε από επιστήμονες για το πρόβλημα και να προτείνουν λύσεις. Εμείς, εγώ τουλάχιστον, άκουγα επί μια ώρα πολιτικολογίες. Άκουσα απόψεις του τύπου, όχι σε όλα, ναι σε όλα, η λύση ίσως να βρίσκεται κάπου στη μέση. Με τις ακραίες απόψεις δεν θα βγει και δεν βγήκε ποτέ τίποτα, δε ζητάμε τίποτα παράλογο, αλλά αυτό που η κατάσταση μας έκανε να απαιτούμε και όχι να είναι μια επιθυμία απλός, είναι η εφαρμογή των περιβαλλοντικών όρων που εφαρμόζονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με την ίδια περίπτωση βαριάς βιομηχανίας και γειτνιάζουν με κατοικήσιμες περιοχές, ώστε η ζωή να είναι εφικτή στη γη μας. Δεν πρέπει όμως να αποκλείσουμε την παρουσία των ορυχείων και της ΔΕΗ στην περιοχή, αφού δίνει ψωμί σε πάρα πολλές οικογένειες, δυστυχώς το κακό έχει γίνει και πλέον δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με τον τουρισμό την αγροτιά και οτιδήποτε έχει να κάνει με την εκμετάλλευση της φύσης στην περιοχή. Στην περίπτωση που σταματήσει η εκμετάλλευση του λιγνίτη, η περιοχή θα δεινοπαθήσει από την ανεργία, μήπως θα ήταν ορθότερο με τα χρήματα του τοπικού πόρου ανάπτυξης και αφού έχουμε αυτή την οικονομική δυνατότητα, να στήσουμε τις επιχειρηματικές βάσεις, ώστε όταν το κάρβουνο τελειώσει και σταματήσουμε να εξαρτόμαστε στον τομέα απασχόλησης από τη ΔΕΗ, να είμαστε έτοιμοι να απορροφήσουμε όλο αυτό τον κόσμο σε δικές μας επιχειρήσεις; Είναι κάτι που επιβάλλει ο νέος αναπτυξιακός νόμος, τη σύμπραξη δηλαδή ιδιώτη με δημοτικές επιχειρήσεις. (Πρόταση - Θα μπορούσε ο δήμος να δημιουργήσει σε συνεργασία με επιχειρήσεις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας). Αν όλα αυτά τα αναβάλουμε για την τελευταία στιγμή, τότε θα χρειαστεί να θυσιάσουμε δυο γενιές για να πατήσουμε ξανά στα πόδια μας. Αλλά πάλι εμείς, ως τι παρέχουμε λύσεις; Αφού κανείς από εμάς δεν έχει τη γνώση για κάτι τέτοιο. Ακόμη και όλα εκείνα που ειπώθηκαν και ψηφίστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο την 11/05/2008, εκτός από την επέκταση της μελέτης για τη μέτρηση ρύπων ώστε να συμπεριληφθεί και το Μαυροδένδρι, θεωρώ πως τα άλλα δυο θέματα, δεν έχουν καμία ουσιαστική σημασία, αφού πρόκειται για θέματα νομικά στα οποία θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να έχετε πάρει πρώτα τη γνώμη νομικού συμβούλου και μετά να ψηφιστεί. Αυτή τη στιγμή έχει ψηφιστεί κάτι, το οποίο δεν ξέρουμε καλά καλά αν στέκει νομικά. Ειλικρινά, δεν θα σκεφτόμουν ποτέ τη φυγή αν δεν λειτουργούσε έτσι η ΔΕΗ, εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ έπεσα, εδώ χτύπησα, εδώ ξανασηκώθηκα και πάτησα στα πόδια μου, αλλά αν θέλω να κάνουν το ίδιο και τα παιδιά μου, δεν έχω άλλη επιλογή. Η αρχή του τέλους έχει έρθει εδώ και καιρό και ο προβληματισμός μου είναι αν θα καταφέρουμε τελικά να ανατρέψουμε κάτι απ’ όλα αυτά.

Όλοι αυτοί οι προβληματισμοί βγήκαν από τη συζήτηση που έγινε στο δημοτικό συμβούλιο την 11/05/2008 στο Μαυροδένδρι.

Με Εκτίμηση,

Γεωργιάδης Ανεστης.